اگر شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های بین‌المللی مسدود باشند کجا قرار است از غم نان بگوییم و از حق اعتراض خود استفاده کنیم؟

اگر می‌خواهیم از نقشه فناوری جهان حذف نشویم، نیاز به تغییر پارادایم در سیاست خارجی، سیاست داخلی و حکمرانی اینترنت داریم.

در این گفتگو درباره موضوعاتی مثل چالش‌های پلتفرم‌ها و فشارهای قضایی، حق نقد و اعتراض و آزادی بیان، کنشگری دیجیتال، مسیر توسعه و… صحبت شد.

قطع اینترنت، اختلالات گسترده و از کار انداختن پیامک‌ها و ایمیل‌ها باعث می‌شود کسب و کارهای اینترنتی هرچقدر هم که تاب آور باشند شانسی برای بقا پیدا نکنند.

فناوری مدنی می‌تواند یکی از کلیدهای اصلی حل مسائل امروز کشور باشد. تغییر از ما آغاز می‌شود. در دالان باریک آزادی، حضور ما ضروری است.

فناوری‌های مدنی استارتاپ‌ها و ابزارهایی هستند که می‌تواند جامعه مدنی را متحول کنند و نوع جدیدی از قدرت اجتماعی را ایجاد کنند.

برای رسیدن به وضعیت مطلوب، دولت باید فرمان سفت و محکمی را بچرخاند و مسیر را از سراشیبی دره فناوری‌ستیزی تغییر دهد.

درباره پلتفرم کارزار و داستان شکل‌گیری، نقشه راه راه‌اندازی ایده‌های کسب و کار اجتماعی، از نقدهای رایج به کارزار صحبت کردیم.

این اتهامات برای نظام حکمرانی جذاب‌تر و مهمتر به نظر می‌رسد و دشمنی با نوآوری می‌تواند در این لباس موجه، کارآمدتر باشد.

در پارادایم «جنگ سردی» آنها طبیعی است که استارتاپ‌ها از مصادیق مجرمانه وارداتی از غرب شناخته شود!

در مقایسه با کشورهای منطقه (چه برسد آمریکا و چین و روسیه) سرمایه‌گذاری در حوزه‌های نوآورانه خنده‌دار است.

موضوعات پنل‌ها و ارائه‌ها خوب است اما کیفیت و کمیت وسعت نمایشگاه در مقایسه با نمایشگاه‌های روز دنیا در حد یک نمایشگاه دانشجویی است.

در برنامه مستقل «جهش نو» گفتگویی دوستانه و قابل پخش داشتیم با آرش سروری درباره سال سختی که گذشت.

در چنین وضعیتی متخصصان کمتری اشتیاق به ماندن و ساختن دارند. در غیاب انگیزه و اعتماد، اکوسیستم می‌میرد.

در این برنامه گفتم دیگر هیچ چیز شبیه قبل از شهریور ۱۴۰۱ نیست. هر لحظه ممکن است اینترنت شما قطع شود